Lamus

- Kręć! Kręć!
- Długo jeszcze?
- To praca nie na czas tylko na ilość, a potrzebuję sporo pieprzu. Ponoć miałeś mi pomagać. - p. stał przy swoim miejscu pracy i kręcił korbelką. Przygotowywałam właśnie wtedy kotlety mielone. Jak zwykle kupiłam za dużo składników więc po zmieleniu różnych gatunków mięsa raptem zrobił się cały gar mielonego mięsa i warzyw. Jesteśmy smakoszami mielonych i rzeczywiście nasze kotlety są zupełnie inne niż te spożywane w innych rodzinach. 

Poprzednim razem usmażyłam ponad setkę kotletów. Po co komu sto kotletów na obiad nikt nie wie. My również. Jak robota to robota i we dwoje, mielenie i przyrządzanie mięsa poszło nam zupełnie sprawnie. Wspomnę tylko, że nie zaprosiliśmy całej wsi na obiad. Miały być mielone dla dwóch osób. To był wypadek przy pracy, wyjęłam z zamrażarki wcześniej uzbierane porcje mięsa do zmielenia i rozmroziłam wszystko aby zrobić miejsce dla nowych zapasów. Rozmrożone mięso trzeba było przetworzyć i niestety wyszła setka. Obdarowywaliśmy wtedy znajomych swoimi wyrobami wzbudzając zainteresowanie podszyte niepewnością. Na moje telefoniczne oświadczenie, że przyjeżdżam z ciepłymi kotletami koleżanki reagowały podejrzliwie, że chcę je otruć albo, że ich mężowie są zbyt chudzi i postanowiłam ich dokarmić. Każdy przyjął świeże kotlety z chęcią ale bez fajerwerków słownych. W każdym razie pozbyliśmy się nadwyżki a resztę smakowaliśmy przez długi czas. Teraz miało być tylko dla dwojga z lekkim zapasem ale i tak wyszło dużo za dużo. Do takiej porcji mięsa pieprzu trzeba pokaźnej ilości. Zatem p. stał i kręcił korbelką młynka do pieprzu już dość długo. Nie dziwię się, że mógł się znudzić bo ja już dawno użyłabym zmielonego pieprzu ze sklepu. Jednak w zeszłym roku postanowiliśmy wrócić do natury. Mechaniczne młynki do kawy i do pieprzu wynieśliśmy na śmieci. Z lamusa wyciągnęłam te dawno zapomniane. Przyznam się, że był to dobry krok bo smak i zapach ziaren świeżo mielonych na chwilę przed spożyciem są o wiele lepsze. Nasz składzik na przedmioty chwilowo zbędne jest znikomych rozmiarów i czasami cieszę się z tego faktu. Szczególnie wtedy gdy poszukuję czegoś co znajduje się gdzieś tam nie wiadomo gdzie. - Jeszcze troszkę i już jesteśmy po robocie. - Powiedziałam to aby oszukać samą siebie bo teraz miała nastąpić mało lubiana czynność czyli smażenie.
- Dobrze, że nie jesteśmy “chomikami” i nie magazynujemy wszystkiego co nawinie się pod rękę. Ciekaw jestem czy zaakceptowałabyś takie hobby jak zbieranie starych maszyn górniczych?