Niby powtórka po latach.

Powróciliśmy po latach w miejsce które szczególnie przypadło mi do gustu i opisaliśmy je w lutym 2010 roku.
 Wcześniej p. napisał swój jedyny post na tym blogu poświęcony naszej wizycie w Chinle.
Teraz jestem w stanie udokumentować zajście z końmi ale nie w 100% bo było ich mniej ale sytuacja którą opisał p. była możliwa, popatrzcie sami. Proponuję przeczytać wcześniejszy tekst który jest zaznaczony linkiem na niebiesko powyżej.

****

 – Kurcze blade, postarzałem się; broda posiwiała, garb zwiększył swe rozmiary a w Chinle jakby nic się nie wydarzyło od tamtej pory. Czas stanął w miejscu lub zatacza magiczne kółka bo widzę to samo co przed laty. - Musiałam przyznać rację p. bo widoki takie same a na dodatek chodzące luzem konie przypomniały nam pierwsze spotkanie z tym miastem.

 - Mamy jeszcze dwie mile do miasta ale konie już przypominają nam o tym, że Chinle jest blisko. - Nie sądziłam, że możemy przeżyć takie samo spotkanie z pędzącym stadem koni przez ulice miasta ale z przyjemnością wspominałam nasze otwarte ze zdziwienia usta gdy dwadzieścia rumaków przemknęło przez skrzyżowanie nie bacząc na znaki drogowe.

 A w mieście tak jak i poza nim. Konie mają bezwględne pierwszeństwo które każdy kierowca bez zdenerwowania udziela tym typowym dla tych okolic użytkownikom ulic.

 Tym razem koni było mniej na ulicach niż krów!!! Widać czasy się zmieniły i konie nie chcą ryzykować spotkania ze zderzakami samochodów nielicznych turystow.

 Miasto opanowały krowy, pasą się po niewłaściwej stronie ogrodzenia i sterczą na rogach skrzyżowań ale nikomu to nie przeszkadza a my uznaliśmy to za wynik dominacji krowiego gangu na ulicach Chinle w Arizonie.