Finlandia - dziki kraj.

Korzystam z uprzejmosci p. Krauze i zamieszczam tutaj jego zdjecia.

***

Wydawać by się mogło, ze wszystko co największe jest w Rosji i USA. Tak było do tej pory a zmiany dokonał księżyc, który jak się okazało największy jest w Finlandii.
Wszystko dookoła jakby niczyje bo żywej duszy nie widzieliśmy już od wielu dni. Prosta dedukcja doprowadziła mnie do takiego stwierdzenia; skoro to wszystko co widzę nie ma jawnego właściciela to ja ogłaszam samą siebie kilkudniowym właścicielem jezior i wysp. Od razu poczułam się lepiej i rozkazałam, jak Królowa jakaś, swojemu giermkowi wiosłować na wybraną wyspę. Trochę za bardzo kierowałam się urodą wyspy wabiącej skalami i lasem. Ledwo znaleźliśmy małą ale za to bardzo zaciszną plażę. Moj osobisty wioślarz nabrał trochę wprawy po kilku dniach zwiedzania okolicy lodzia wioslowa a bąble na dłoniach przemieniły się w rany pokryte ciągle zrywanymi strupami. Jedna podkoszulka została pocięta na bandaże, których nie mieliśmy w naszych bagazach. Po co brać bandaże do cywilizowanego kraju jak można je kupic bez problemu. Sęk w tym, ze nie było gdzie na tym odludziu. Czysta woda i najczystsze powietrze świata dobrze wpływały na kondycje poranionych dłoni. Rany goiły się szybko i była nadzieja, ze pacjent wróci do zdrowia na czas aby chwycic kierownicę w swe dlonie i powiezć mnie w kolejne bajeczne miejsce.

Razu pewnego wybralismy sie na grzybobranie bo w takich lasach powinno cos znalezc sie do jedzenia. Ledwo oddalilismy sie od domku na jakies dwadziescia metrow i naszym oczom ukazal sie widok jak marzenie grzybiarza. Grzyby występują tutaj w dużej obfitości. Nie może być duża obfitość bo obfitość już sama w sobie jest wielka i ogromna ale w Finlandii grzybów jest zatrzęsienie. Znacznie więcej niż potrzeba jakiemukolwiek zbieraczowi czy amatorowi grzybów. Ostrożności nie za wiele i postanowiłam dowiedzieć się które z występujących niedaleko nas gatunków są jadalne. To co nadawało się do zjedzenia nie brałam nawet pod uwagę bo nie dość, że miało blaszki od spodu to rosło dosłownie wszędzie. Skoro takich jadalnych grzybów jest aż tak dużo to przestałam interesować się innymi gatunkami. W ten oto sposób nie zgłębiłam tematu czy jadalne w Polsce truje w Skandynawii. Wybrałam się na grzybobranie obchodząc dom dookoła i nazbierałam więcej niż powinnam. Zachłanność lub wygoda zbierania. Jak oprzeć się pokusie wzięcia do ręki kolejnego grzyba skoro on ładniejszy od poprzedniego. Zamiast jajecznicy z grzybami mieliśmy smażone grzyby z jajkami. Zmieniły się proporcje tak samo jak i nasze porcje, które zwiększyły się na tyle, ze były nie do zjedzenia.

Mieszkaliśmy w małym domku weekendowym (daj Boże każdemu taki dom mieszkalny) i korzystaliśmy ze wszystkich udogodnień jak umieliśmy. Kuchenka do gotowania była na gaz z butli, światło ze świeczek ale nie bardzo przydatne bo w nocy widno a sauna na drewno. Ponoć taka właśnie sauna ma wszystkie pod sobą bo jest lepsze powietrze niż w elektrycznych pomimo komfortu regulowania temperatury potencjometrem. Co by nie powiedzieć nie mieliśmy wyboru i bardzo często uzyskiwaliśmy ekstremalnie wysokie temperatury gdy nowe polana zajeły sie płomieniem. Było tak cieplo, ze żywy organizm nie wytrzymuje i ratowaliśmy się nagłym wyjściem na świeże i o wiele chłodniejsze powietrze oraz skokami do jeziorka. Z ust wydobywały się wtedy okrzyki radości, ze jeszcze żyjemy i przerażenia, ze woda taka zimna. O saunie pewnie napisano więcej niż o Sibeliusie i nie ma się co dziwić bo nie kazdy lubi muzykę poważną a saunę kochają wszyscy. Jest ona częścią składową Finlandii i bez sauny ten kraj nie mógłby funkcjonować. Prawdziwy Fin znajdzie czas aby chociaż raz w tygodniu spędzić w saunie godzinę. Zatwardziali tradycjonaliści lub miłośnicy korzystają z sauny dwa razy w tygodniu. Częściej ponoć niezdrowo. Nie zwracając uwagi na zdrowotne zalecenia lub przeciwwskazania my wygrzewaliśmy się codziennie. Gdybym sama tego nie zakosztowała to wskakiwanie do zimnej wody wprost z ukropu sauny uważałabym za zwykłe szaleństwo. Jednak nawet drastyczna różnica temperatur jest do przeżycia, zapewniam. 

Zdjecie z internetu.

Ciąg dalszy o saunie w kolejnym poście o Finlandii.