Bagna Luizjany

  Już na samym początku odczuliśmy niedosyt posiadania tylko auta na wakacjach. Plaski tutaj teren i tak na prawdę to niewiele widać. Daje się odczuć wielka wodę dookoła ale jej nie można zobaczyć. Nie wiadomo czy jedziemy po kawałku lądu czy po sztucznie usypanym nasypie.
- Powinniśmy mieć samolot. - Tak zupełnie niespodziewanie i naturalnie dostałam obuchem w głowę. Zdanie to wypowiedziane zostało przez p. bez emocji w stylu „powinniśmy kupić ogórki na obiad”. 
- Czy chcesz powiedzieć, ze zamiast auta będziemy mieć samolot? - Musze przyznać, ze pomysł bardzo mi się spodobał. Łatwiej będzie przemierzać nieskończone obszary Ameryki ale p. wyprowadził mnie z moich wspaniałych marzeń. 
- Nie. Myślę o uprowadzeniu lub wynajęciu bo mam niedosyt widoków. - Nuda nie grozi mi do końca życia bo pomysłami  p. sypie jak z rękawa ale wiele z nich przynajmniej dla mnie jest nie na miejscu i ten według mnie takim właśnie był. Gdzie teraz samolot na takim zadupiu. Zapewne tutaj nawet nie ma lotniska bo lądu dookoła mniej niż wody. 
- Helikopter to jeszcze tak ale samolot to wybij sobie z głowy. Tutaj samolot nie ma prawa bytu. - Wydawało mi się, ze sprowadziłam p.na ziemie i chciałam kontynuować dalej gdy raptem … 

 - O! Proszę bardzo, jest. - Zatrzymaliśmy się na czyimś podjeździe do domu bo pobocza tutaj nie było. Ludzie maja rożne zdolności, jedni wywołują duchy, inni wprowadzają swe słowa w czyn a jeszcze inni maja zdolność do zmieniania rzeczywistości. Przed nami na podjeździe albo na podplywie do domu stal samolot. Hydroplan właśnie szykował się do odpłynięcia aby gdzieś dalej znaleźć miejsce do odfrunięcia. 
- Trochę za późno przyjechaliśmy, może udałoby nam się namówić pilota na krotki lot nad bagnami. - Kiwnęłam głową potakująco ale moje myśli błądziły zupełnie gdzie indziej. Jeżeli p. ma aż takie zdolności to powinnam zacząć kontrolować jego myśli. Do tej pory wszystko szlo w jak najlepszym kierunku.
- To dobrze. - Powiedziałam  z głębokim przekonaniem gdyż już wizja kolejnego spełnienia się marzeń męża zaczęła zaprzątać mój umysł.
- Dobrze? Co ty gadasz, za stówkę moglibyśmy wzbić się w góre i zobaczyć bagna jak na dłoni. - Rozumieć się a zgadzać się to dwie różne rzeczy. Miedzy nami istnieje porozumienie ale o zgodności w stu procentach nie ma mowy. - Odleciał.
  - Odpłynął czy jak to się nazywa. Jak nazwać odkołował na pas startowy na wodzie? Jak? Cwaniaku? - p. położył uszy po sobie bo akurat w tym temacie niewiele mieliśmy obydwoje do powiedzenia. Dalej dumałam o tym aby p. przestał rozmyślać i zajął się teraźniejszością. Wyobraziłam sobie, ze w umyśle p. powstaje wizja ogromnego tornado, największego na świecie i cały teren na którym obecnie przebywamy jest zalewany przez nadciągające znad zatoki olbrzymie fale. Nie mamy gdzie uciekać i topimy się nieodwołalnie.

- Kochanie to nic, nie przejmuj się, jest wspaniale. Nie zawsze musi być jak chcesz. - I moze lepiej aby tak nie bylo. Usilowalam odwiesc p. od marzen i fantazji.

- Cały ten nasz wyjazd to pomyłka. Jesteśmy w miejscu gdzie nic nie widać. Bagna. Niby gdzieś są wokół nas ale tego nie czuje. - Jego frustracja była odzwierciedleniem otaczających nas widoków.

- Co trzyma ludzi w takim miejscu? Ja piechotą poszłabym w każde inne miejsce jak najdalej stąd. - Tylko pozornie to miejsce wygląda na zapomniane przez Boga. Biedny tu się nie utrzyma. Ci, którzy mieszkają w tak obrzydliwym miejscu muszą zarabiać więcej niż gdzie indziej. Kuszącą propozycją na życie zapewne jest ropa zalegająca pod powierzchnią wody Zatoki Meksykańskiej.

Czułam się przytłoczona widokiem jakby z Bora Bora (o ile dobrze pamiętam), tutaj Ameryka wysmyknęła się spod stereotypu dobrobytu i zamożności. Zupełnie inny świat pokazał nam swe oblicze. Domy na palach nikomu nie kojarzą się z USA ale istnieją tutaj dając świadectwo zróżnicowania tego kraju. W duchu i po cichu błogosławiłam zwariowany pomysł aby od razu poznać serce Luizjany i odłożyć na później wizytę w Nowym Orleanie o ktorym będzie już niebawem.