Bezsenna noc.

  Teraz dalej niesie nas w stronę Florydy. Chociaż już nie sezon na kolorowe motyle to jednak postanowiliśmy jechać tam gdzie jest ich najwięcej latem. Tutaj (punkt B na zdjęciu poniżej) jest ich amerykańska kolonia gdy przylatują wiosna z Ameryki Południowej.
Pięć godzin jazdy plus jedna dodatkowa na pooglądanie mijanych okolic i późnym wieczorem znaleźliśmy się jeszcze kilkanaście mil od Bald Point State Park. Miejsce to miało nas oczarować swymi cudownymi plażami, niezapomnianymi okazami gołogłowych orłów, rożnego rodzaju gadów i pozostałych jeszcze motyli Monarch.
Słonce już kryło się poza wierzchołki drzew i mrok ogarniał nas zewsząd. Dzień ustępował nocy bardzo szybko bo to już październik ale zupełnie spokojnie jechaliśmy w stronę kempingu uważnie rozglądając się dookoła aby nic nie przegapić. Nasza dewiza “nigdy nie wracamy tą samą drogą” zmusza do koncentrowania uwagi. I to co zobaczyłam przed chwilą wydawało mi się nierealne. Jeżeli moja fantazja nie zwiodła zmysłu wzroku to raczej nie powinniśmy spać w namiocie. Gdy oznajmiłam kierowcy, ze widziałam znak ostrzegający przed niedźwiedziami p. popukał się w głowę i coś burknął określając stan mego umysłu. Może i zwariowałam niech mu będzie wszystko może się zdarzyć na wakacjach. Po zaledwie kilku minutach auto zatrzymało się na poboczu bo p. Wpatrywał się z niedowierzaniem w taki oto znak drogowy który od razu uwieczniłam w postaci tego zdjęcia. Kto tu zwariował już nie chciałam dochodzić bo i nie było potrzeby. Wynik był oczywisty. Jednak aż tak źle ze mną nie jest. Usłyszałam tylko “to niemożliwe” i pojechaliśmy dalej.
- Ciekawe czy będzie miejsce na kempingu. - Pomimo późnej pory roku tak atrakcyjne miejsce mogło być zapchane po brzegi. Zrobiło się ciemno i w świetle reflektorów dotarliśmy do celu. Już nie raz podczas naszych włóczęg przyjeżdżaliśmy w środku nocy lub nawet nad ranem na kemping i gdy recepcja była zamknięta rozbijaliśmy się tam gdzie było wolne miejsce i dopiero rano dopełnialiśmy formalności z oplata itd. Nawet na myśl mi nie przyszło, ze kemping może być zamknięty na cztery spusty pomimo tego, ze był czynny. Drogę wjazdowa na kemping zagradzał szlaban tak szczelnie, ze nie dało się go ominąć. Na tablicy informacyjnej był napis mówiący o tym, ze aby otworzyć szlaban trzeba wprowadzić sześciocyfrowy kod.
- Chyba go sforsuję. Rozwalę na kawałki. - Dalszy tekst trochę nas podniósł na duchu gdyż wyczytaliśmy, ze jeśli mamy problemy to proszę zadzwonić na poniżej podany numer co bezzwłocznie uczyniliśmy. Twarz p. robiła się bardziej czerwona z sekundy na sekundę i już było pewne ze za chwile padnie trupem na zawal serca. W skrócie opiszę rozmowę:
p: dzień doby, czy mógłby pan podać mi szyfr do wjazdu na kemping 
Pan: czy masz rezerwacje?
p: nie, a czy kemping jest nieczynny? Potrzebuje jedno miejsce na namiot i auto. Daj mi kod a zapłacę rano.
W słuchawce zabrzmiał śmiech w stylu „nie ze mną te numery” a p. już teraz czerwony jak korale indora oderwał słuchawkę od ucha  i przytknął do prawego pośladka. Zawył z wściekłości jak wilk do wschodzącego księżyca i znów przyłożył telefon do ucha. Ten właśnie wybuch złości i wściekłości najprawdopodobniej uchronił go od nagłego zejścia śmiertelnego. 
Pan: czynny ale musisz zrobić rezerwacje na internecie i przyślą ci e-mailem kod dostępu.
p: jaki to adres 
Pan: taki a taki
p: dziękuje
Bardzo szybko dostaliśmy się na wskazana stronę internetowa i okazało się ze można zrobić rezerwację na następny dzień. W żadnym wypadku nie na dziś. 
- Ja tego nie pojmuję. Chcę uczciwie zapłacić, stoję przy samym wjeździe a tu bez internetu ani chu chu. Czy ja jestem jakiś zacofany, ze nie odnajduję się w tym świecie. Nikt nie chce moich dolarów? - Wystrzelonego typowo męskim pstrykiem niedopałka śledziłam wzrokiem aby go odgasić gdy opadnie na ziemie. Jeszcze tego brakowało aby wzniecić pożar w parku stanowym. Ledwo zadeptałam zarzewie niewątpliwie wielkiego paleniska a p. już zaciągał się kolejnym Camelem. - Gdybym pierwszy raz jechał pod namiot to mógłbym … - Tu p. machnął ręką i poszedł w krzaki, widocznie nie tylko ciśnienie krwi mu dokuczało. Rzeczywiście idiotyczna sytuacja i najgorsze, ze nic nie można zrobić aby spokojnie położyć się spać.
- Szukajmy zatem hotelu bo noc minie na niczym. - Święta prawda przy niemożności skorzystania pierwszy raz w życiu z udogodnień dla turystów w postaci pola namiotowego lub kempingu pozostał nam jedynie hotel w pobliskiej wsi. Krętą drogą pośród wysokich drzew po 45 minutach dotarliśmy do stacji benzynowej aby zasięgnąć języka. Jak to w naszym zwyczaju kupiliśmy również dwie kawy, duże i słodkie aby lepiej się spało. Pracownica stacji benzynowej opowiedziała nam krotką i nieciekawą historie (niech jej będzie) miasteczka ale dowiedzieliśmy się, ze w pobliżu są dwa motele. Dobre chociaż to w całym tym zamieszaniu. Udaliśmy się we wskazanym kierunku i mieliśmy patrzeć na drogowskaz z reklama motelu. Motel z wyglądu nie różnił się od tych które już wcześniej odwiedzaliśmy a w tym szczególnym układzie wygląd nie miał żadnego znaczenia. Zaparkowaliśmy przed recepcją i szczęki nam opadły.”Motelowa recepcja nieczynna po 20:30”.
- Czy ja jednak nie postradałam zmysłów? - Pomimo jawnego i zrozumiałego przesłania tekstu odruchowo chwyciłam za klamkę. Drzwi ani drgnęły.
- To jakiś kurwidołek gdy nie chcą obcych turystów. - p. lekko zaczął ironizować. Przystawił twarz do szyby aby dojrzeć coś w środku. Niczego specjalnego nie było widać ale na szybie poniżej jego brody czyli na moim poziomie była dodatkowa odręcznie napisana kartka przylepiona przezroczystą taśmą od środka. „Nie staraj się mnie budzić bo poszczuję psami”
- Czy my ciągle jesteśmy na Ziemi czy na obcej planecie? - … i mówił długo i soczyście. Wróciliśmy na znaną nam stację benzynową.
- To gdzie jest ten drugi motel? - Rzeczowe pytanie obudziło drzemiącą pracownicę.
- Pojedziesz prosto i jak będzie zakręt to zaraz za nim po lewej wjedź w małą uliczkę tam jest ten drugi ale jest drogi. - Głupi albo głupkowaty wyraz twarzy p. wyrażał niedowierzanie zmysłowi słuchu. Jak trafić w miejsce tak opisane?
- Bardzo dziękuję i życzę wspaniałej i krótkiej nocy. - Zdawkowo ale jak miło pożegnalismy panią ze stacji paliw i znalezliśmy się w punkcie wyjścia sprzed trzech godzin. Szukamy noclegu. Teraz w środku nocy. Po przyjrzeniu się naszej wytyczonej trasie postanowiliśmy jechać tam gdzie zamierzaliśmy jechać jutro. Co będzie to będzie a może po drodze znajdziemy jakieś miejsce do spania. Nie chcieliśmy zawalić nocki bo i następny dzień będzie zawalony. O dziwo kierując się wskazówkami komputera znaleźliśmy się w pobliżu ładnego hotelu ale dość późno bo już około 23:30. Zostało nam pół nocy do przespania więc cena jaką usłyszeliśmy nie wchodziła w rachubę. p. starał się negocjować z parą właścicieli za ladą ale nie chcieli spuścić z ceny. Facet wydawał się do urobienia ale baba ostrym spojrzeniem sprowadzała męża na ziemię. Wreszcie p. podjął decyzje i zaproponował ze zapłacimy połowę ceny gotówką i nie chcemy rachunku. Uśmiech zadowolenia na twarzy mężczyzny zniknął wraz z odmową żony. Pożegnaliśmy zatem hotel nie na naszą kieszeń i znów znaleźliśmy się w ciemności nocy. Ekran komputera rozjaśnił się i przedstawiał nasza trasę.
- Skoro nici z naszego pobytu nad zatoką to może pojedziemy od razu nad wybrzeże Atlantyku. Nocka już i tak wygląda na bezsenną więc za cztery godziny będziemy w St. Augustine. Co ty na to?
- Jedziemy, tylko obudź mnie jak będziesz zasypiał to cie zmienię.