Paskudne złodziejaszki.

   Nie mogliśmy oprzeć się pokusie aby nie odwiedzić warzywniaka pod gołym niebem. Zaparkowane auta na ulicy i to w dużej odległości od sklepu świadczyły o jego  popularności. Ludzka natura przepełniona jest lenistwem bo ileż to razy krążyłam po parkingu przed sklepem aby zaparkować jak najbliżej drzwi wejściowych. Nie uśmiechało mi się półkilometrowe dojście bo kierowca ma jakby zboczone spojrzenie na chodzenie i najlepiej byłoby zrobić zakupy nie opuszczając miejsca za kierownicą. Szczęście uśmiechnęło się do leniucha bo właśnie ktoś odjeżdżał spod samego sklepu i zajęliśmy to wymarzone miejsce. Zanim weszliśmy do środka rozejrzałam się dookoła i zupełnie zdumiona nie mogłam oderwać wzroku od rozgrywającej się przede mną sceny. Takiej dbałości o klienta jeszcze w życiu nie widziałam i nawet nie sądziłam, że tak prosty pomysł może zaskarbić sobie wdzięczność przyjezdnych. Wzdłuż drogi na poboczu której zaparkowane były auta krążył firmowy pojazd dowożąc ludzi do sklepu. Później oczywiście odwoził ich wraz z zakupami. Nie raz spotkałam się z uprzejmą obsługą która dopchnie wózek z zakupami do zaparkowanego auta i umieści je w bagażniku ale o podwożeniu jeszcze nie słyszałam.

Przed straganem DJ grał muzykę przyjemną dla ucha i od czasu do czasu zachwalał płody ziemi o wyjątkowej świeżości i w atrakcyjnych cenach. Świetna reklama. Do środka jednak nie było tak łatwo wejść gdyż na drodze mieliśmy grubą kolejkę oczekujących. 
- Czy oni poszaleli. - Dobiegło mnie niedowierzanie p.. Rzeczywiście już dawno kolejki do sklepu stanowią przeżytek o którym młodzi nie mają pojęcia a przez tych z dobrą pamięcią wspominany ze zgrozą. Stojący jeden za drugim utworzyli pokaźnych rozmiarów tłum oczekujący na porcję świeżego soku. Od razu ustawiłam się na samym końcu bo jak nie spróbować lokalnego przysmaku.

Ślinkę oblizywałam ustawicznie i już czułam wspaniały smak świeżego soku pomarańczowo-marchewkowo-kiwi-i-cokolwiek gdy stojący obok osobnik wydał z siebie groźny pomruk zabarwiony dezaprobatą. 
- Czy sądzisz, że owoce z których wyciskają sok są dokładnie umyte? Na pewno nie! Ja tego nie tknę. - Ten wywód zamroził moje domniemane rozkosze. Sekundę zastanowiłam się nad słowami p. które zasiały ziarno niepewności. Stałam jednak posłusznie w kolejce bo obsługa uwijała się składnie i krok za krokiem zbliżałam się do rozkosznego napoju. - Tu przecież pracują normalni ludzie i nie spodziewaj się, że nie dłubią w nosie i raptem wszyscy myją ręce po wyjściu z kibla. - Tak, właśnie tak powiedział, „z kibla” a nie z toalety i to przemówiło do mojej wyobraźni. Użycie brzydszego określenia odniosło skutek bo toaleta kojarzy się z bieżącą, ciepłą wodą i pachnącym otoczeniem a kibel przypomina zupełnie coś przeciwnego. Jak tak dalej pójdzie to p. zostanie mistrzem w odchudzaniu obrzydzając jedzenie. Wyszłam z kolejki bo gardło ścisnęło mi się w cieniutką rurkę przez którą nie przełknęłabym ani łyka świeżego soku. Czułam się jakbym popełniła trzy grzechy śmiertelne i skierowałam się pomiędzy skrzynki wypełnione niemytymi owocami i warzywami. Trochę racji zapewne było w słowach potępiających moją decyzję ale czy w 100% nie byłam pewna. W każdym razie zmniejszyłam ryzyko rozstroju żołądka na korzyść rozstroju nerwowego.

 Do sklepu-straganu przyjeżdżają całe rodziny i aby spędzony tam czas również potomstwo mile wspominało właśnie dla nich zorganizowane jest mini ZOO z żółwiami, gęsiami, papugami i jakimiś małymi gadami od których trzymałam się z daleka.

 Różnorodność owoców była doprawdy duża i nasze zakupy przemieniłyby się w zwiedzanie gdyby nie karambola (Oskomian pospolity). Widoczna na zdjęciu poniżej pod napisem tropical manzanos. Kupiliśmy dwie sztuki bo brak lodówki znakomicie unicestwił moje zapędy w wydawaniu pieniędzy. Owoc ten ma miąższ podobny do winogrona a delikatny, słodko-cierpki smak można polubić przy odrobinie dobrej woli. My używamy ich do warzywnych sałatek na surowo ze względu na bardzo atrakcyjny kształt przypominający gwiazdę.

 Na słowo skrót dostaję nerwowego tiku bo rzadko kiedy skrót oznacza krótszą drogę. Tak było gdy opuściliśmy stragan i dwie drogi zapraszały do skorzystania z ich nawierzchni. Wybrana przez mojego pilota droga nie okazała się krótsza ale za to ciekawsza. Olbrzymie dziko rosnące filodendrony zatrzymały nas na dłużej bo o wyhodowaniu takiego okazu mogę tylko pomarzyć. Jedynie mogę zrobić sobie przy nim zdjęcie abym przypominała sobie co nie wyrośnie w domowych warunkach, a szkoda.

Zaraz obok był sad, trochę zaniedbany ale na pewno nie bezpański. p. jednak podążył w jego kierunku nie bacząc na moje protesty. 
- Gdzie leziesz cholerniku. - Musiałam jakoś ostudzić jego zapał w odkrywaniu prywatnych terenów i łażeniu tam gdzie właściciel niechętnie widzi intruzów. 
- Najwyżej nas opieprzą i każą się wynosić. - Wiadomo, że tak będzie gdy ktoś nas dostrzeże. Świadomy przestępstwa mąż jednak szedł dalej przyglądając się dokładnie drzewom. Jak pokorna gęś szłam za nim bo już wolałam we dwójkę spotkać złego rolnika niż pozostać sama obok zarośli w których może czaić się syczący gad z rozdwojonym językiem.

Nasza wędrówka w egzotycznym sadzie zakończyła się przy drzewie z carambolą. To tak rosną, jak jabłka i jeden owoc zupełnie przypadkowo znalazł się w kieszeni spodni. Czy był to owoc podniesiony z ziemi czy prosto z gałęzi pozostanie tajemnicą.