Susan z Fairbanks

 Zdjęcia Susan są po prostu rewelacyjne. Zupełnie przypadkowo natknęłam się na jej blog poszukując wiadomości o Alasce. p. aż piszczał z zazdrości oglądając jej blog a ja zaczęłam czytać go od samego początku. Nie żałuję ani jednej sekundy spędzonej na lekturze bo Susan pisze ciekawie i zamieszcza dużo zdjęć z jej prywatnego życia jak i widoków krainy w której zamieszkuje. Alaska nas oczarowała bo to co widzą mieszkańcy tego Stanu niejednokrotnie umyka turyście zaślepionemu urokiem niecodziennych widoków.
Nawiązaliśmy kontakt internetowy i na kilka tygodni przed wylotem z Chicago zamówiliśmy rewelacyjny kalendarz z własnoręcznym odbiorem w Fairbanks.
Spotkaliśmy się w restauracji znajdującej się tuż obok naszego hotelu. Gdy walczyliśmy z hostessą o miejsce na obiad Susan przybyła na miejsce spotkania i spokojnie czekała na wynik pojedynku. Chcieliśmy zasiąść przy stole ale w tej sali nie było odpowiedniego więc p. wskazał paluchem drugą salę gdzie stolików było przynajmniej osiem. Wszystkie wolne. Bardzo niechętnie ale pani wyraziła zgodę na usadzenie nas w innej sali. Rozumiem, że kelnerkom nie chce się chodzić daleko od kuchni ale w restauracji konsument rządzi do pewnego stopnia. Gdy przechodziliśmy tam gdzie nam się spodobało spotkaliśmy zaproszonego gościa.

 Spotkanie w restauracji obok naszego hotelu zaaranżowała Susan. Dla nas wielka wygoda a jej też było "po drodze" aby właśnie tam się z nami spotkać. Po krótkiej wymianie uprzejmości zabraliśmy się za wyszukanie dania dla każdego z nas. Poszło składnie i nawet nie wiadomo kiedy my skończyliśmy nasz obiad a Susan swoje lekko opóźnione śniadanie, artyści mają swój rozkład dnia i pierwszy posiłek po południu wcale nas nie zaskoczył. 

Aby nie siedzieć i pozwolić jedzeniu na zalegiwanie w brzuchu poszliśmy na krótki spacer po Pioneer Park gdzie trwały przygotowania do obchodów Halloween. Popatrzcie jakich przemyślnych sposobów używano aby atmosfera niesamowitości i strachów nabrała na sile wyrazu. Rozsypywano nawet piach na asfaltowych dróżkach mini miasteczka i zapewne gdy wszystko zostało zapięte na ostatni guzik to przebrana osoba za czarownicę nabierała stu procentowej autentyczności. Kilka zdjęć musi wystarczyć na potwierdzenie tym bardziej, że wszystkie pawilony były zamknięte i ekspozycje nie były dostępne dla zwiedzających.
Wprawne oko Susan uchwyciło co niewierne żony skrywają w zakątkach duszy. Zdradę niewiernej małżonki.

 p. próbował pokazać, że rogi na ścianie mogą należeć do niego ale niestety to nie moja zasługa bo mu nie pasowały.

 Pozowanie do zdjęć czasami wymaga poświęcenia i gdyby ktoś nie wierzył w to stwierdzenie niech popatrzy na nasze uśmiechnięte twarze pomimo tego, że wiekowe zęby parowej koparki nie były specjalnie stępione aby było nam wygodniej.

Susan skonsultowała z nami nasze plany na następny dzień i doradziła kąpiel w gorących żródłach oraz wizytę w lodowym muzeum. Kolejny post zatem będzie rozgrywał się w Chena Hot Springs.

Każdy może odszukać Susan na własną rękę ale ułatwiam to zadanie podając adres jej bloga;
http://susanstevenson.com/blog/