Strzelnica niby sportowa.

 Pierwszego dnia wybraliśmy się na ogólne rozpoznanie terenu aby zorientować się co w trawie piszczy czyli co znajduje się w pobliżu Kanab. Skręciliśmy w pierwszą lepszą drogę bez oznaczenia i przygoda rozpoczęła się już po kilku minutach.

 Czerwone skały jak zwykle nadawały uroku uśpionej przyrodzie. Droga a raczej dróżka wiła się zakolami i po dwudziestu minutach dotarliśmy do miejsca gdzie zmuszeni byliśmy zrezygnować z dalszej jazdy gdyż nasze osobowe cztery kółka nie były w stanie pokonać wyboistego terenu po którym bez problemu jeździły auta do tego przystosowane. 

Sądząc po śladach opon były to dużo większe pojazdy z napędem na cztery koła. Poszliśmy zatem na krótki spacer nie zapuszczając się zbyt daleko w niedostępne miejsca bo dzisiejszego dnia miał być to rekonesans a nie wyprawa. 

Natrafiliśmy na ślady zabawy bronią palną w postaci łusek leżących na dużej przestrzeni. Jakoś zapominamy o tym, że większość populacji w USA jest uzbrojona nie tylko w pistolety czy rewolwery ale również w karabiny. W tym ustronnym miejscu zabawiano się z dozą okrucieństwa gdyż znaleźliśmy nadpalone szczątki psa. Miny nam zrzedły bo nigdy nie chcielibyśmy natrafić na ludzi o podobnym poczuciu humoru gdyż nigdy nie wiadomo co mogłoby im strzelić do głowy.
Z niesmakiem opuściliśmy to miejsce. Nieprawdopodobne zrządzenie losu skierowało nas na drogę która zaprowadziła nas prosto do strzelnicy gdzie dwóch mężczyzn trenowało oko strzelając do tarcz. 

Zaparkowaliśmy obok i przy wtórze huku wystrzałów przyglądaliśmy się jak przebiegało kalibrowanie lunet przytwierdzonych do karabinów. Każdy strzał był dokładnie obserwowany przez oddzielną lunetę. Po regulowaniu następował kolejny strzał i znów obserwacja celności sprzętu. 

Przyznać muszę, że panowie kowboje byli bardzo zdyscyplinowani i po zakończeniu dość krótkiej sesji strzeleckiej zebrali łuski, posprzątali dokładnie po sobie i znikli w dali unoszeni przez swoje pickupy które obecnie zastąpiły rumaki. Nam pozostał lekki szum w uszach od głośnych wystrzałów wzmacnianych echem odbijanym od pobliskich skał. Jednak można używać broń nie czyniąc nikomu szkody i dać upust swym żądzom strzelając do tarczy a nie do żywego stworzenia. 
Dziwny to był dzień bo los wybrał drogę prowadzącą nas prosto tam gdzie wszystkie zwierzęta mają skrzydła.