Ideał w 100%

 Remont utknął w łazience na dwa dni bo nie mogliśmy się zdecydować na jeden z dwóch wariantów które chodziły nam po głowach a wykluczały się wzajemnie.
Dobrze, że chociaż nasza sypialnia jest gotowa i mamy miejsce do godnego wypoczynku. Niespodziewanie przydało się ono bo zapadłam na nagle osłabienie połączone z katarem i gorączką. Po dwóch dniach balansowania pomiędzy rzeczywistością a chorobowymi zwidami dolegliwość zniknęła jak ręką odjął. Pogoda trochę zwariowana i trudno się ustrzec przed wychłodzeniem lub przegrzaniem bo rano zimno a w południe upal. Wieczorem znów zimno i tak na prawdę to nie wiadomo jak się ubrać gdy wychodzi się z domu na cały dzień. Właśnie wracałam takiego dnia do domu. Kurtkę i sweter miałam przerzucone przez ramię i tylko w samej podkoszulce kroczyłam w stronę patio gdzie bez ruchu stał p. w pozycji lekko zgiętej. Bardziej obrazowo; jakby go lumbago chwyciło. 
- Ja umieram. - Zdolności do tragizowania wśród mężczyzn są dobrze znane a p. na pewno mógłby się załapać w pierwszej setce najbardziej panikujących gdy chodzi o dolegliwości cielesne. 
- Co się stało? - Jakoś nie widziałam śmiertelnego ciosu zadanego przez przeciwnika i tak na pierwszy rzut oka do p. wyglądał na zupełnie zdrowego. 
- No popatrz tylko. Widziałaś kiedyś coś podobnego. Mam katar jak Niagara gdy topnieją śniegi! - Przyjrzałam się skrzywionej postaci i zauważyłam, że z nosa p. cieknie woda niekończącą się stróżką. Dlatego stał taki pochylony. Jak długo tak stał nie spytałam ale nie podejrzewam go aby przygotował się specjalnie na mój przyjazd. - Sprzedałaś mi swoją śmiertelną chorobę i nie mam siły na nic. 
- Zaraz wezmę się za ciebie a tymczasem idź do łóżka. - Grypę trzeba przeczekać i nic na to nie poradzisz. Leczony katar trwa siedem dni a nie leczony tydzień. 
- Chyba oszalałaś!!! Jak w taki ciepły dzień mam leżeć w łóżku? - Trudno nie przyznać racji bo dzień wyjątkowo ciepły i aż się chce siedzieć na zewnątrz podziwiając budzącą się do życia przyrodę. 
- Przygotuję coś drastycznego aby przynajmniej katar zatrzymać. - Weszłam do mieszkania gdzie czekała na mnie nieoczekiwana niespodzianka. Na stole rozłożone aparaty fotograficzne, przygotowane mapy, ładnie ułożone jedna na drugiej. Bez pytania odwróciłam się na pięcie ze znakami zapytania w oczach. 
- Nie mogę pracować w takim stanie. - Wskazał na swój nos. - Jedziemy na wakacje. 
- Wakacje? - Zapytałam niezbyt rozsądnie bo przecież wiem co to są wakacje. - Kiedy? 
- W niedzielę rano. - Z paniką na twarzy rozejrzałam się po chałupie gdzie rozgardiasz panował w każdym kącie. 
- W tą niedzielę? - Wolałam się upewnić. 
- Tak ja już dzisiaj wszystko załatwiłem, mam wolne dwa tygodnie. No co? Nie chcesz odpocząć od tego bałaganu? - Musiałam mieć bardzo zdziwioną minę. - Remont dokończę po przyjeździe. Nikt za mnie tego nie zrobi, wiem. W niedzielę o trzeciej rano ruszamy do Arizony. - Wystarczyła sekunda abym od razu porzuciła obawy o wygląd mieszkania i ruszyłam żwawym krokiem do kuchni aby wyszukać w apteczce jakieś lekarstwo które postawi p. na nogi.