Wielołape anioły

 Czasami nas denerwują i przeszkadzają. Czasami chcemy  zagłaskać je na śmierć ale nie zdajemy sobie sprawy, że czworonogi obdarzamy miłością tak wielką i szczerą, że po ich odejściu powstaje bolesna i niezapełnione luka.

Nie lubię cmentarzy z oczywistych względów i każdy pobyt w takim miejscu przygnębia mnie i zasmuca.

Angels Rest będę pamiętała przez długi czas. Panowała tam jakaś cudowna i tajemnicza atmosfera. O dziwo nie odczuwałam smutku lecz zadumę i co zupełnie nieprawdopodobne jakieś pozytywne uniesienie.

To nie był zwyczajny cmentarz tylko jakby przystań przed dalszą cudowną i nieznaną drogą. Lekki wiatr poruszał gałęzie i wind chimes (nie znam polskiego określenia tych wiszących rur ale mogę je określić jako "wietrzne dzwonki") które wygrywały zawsze inną melodię ale bardzo nastrojową, miłą dla ucha i duszy. Zaskakująco duży teren tego zwierzęcego cmentarza zapewnił nam trochę ruchu gdyż obeszliśmy go dookoła nie pomijając ani jednej alejki.

Oj zwierzaki, zwierzaki nie macie pojęcia jak was kochamy i ile radości nam dajecie na codzień. Nie mogłam oprzeć się pokusie pogłaskania konia po rozwichrzonym łbie. Z początku nieufny nie chciał się do mnie zbliżyć ale gdy przemawiałam do niego spokojnym głosem przyszedł do mnie pomimo tego, że nie rozumiał ani jednego wypowiadanego słowa w dziwnie brzmiącym języku. Nie bałam się, że mnie ugryzie bo w sercu mym nie ma zła tak jak i w duszy nie mam złych zamiarów.