Kuszenie dolara.

 Wyjazd na wakacje to nie tylko łażenie po górach i wylegiwanie się na plaży. Bywa też tak, że zabłądzimy do sklepu. Już dawno nie kupuje się kartek z życzeniami z ciekawych miejsc naszego pobytu bo internet i SMSy zabiły bezpowrotnie ten zwyczaj, a szkoda. Miło było pooglądać pocztówki z naprędce skrobniętym tekstem; "Pozdrawiamy gorąco z mokrych Mazur, leje jak z cebra. Jola i Heniek". Elektroniczne pozdrowienia nikną gdzieś na zawsze nie pozostawiając po sobie śladu.

Przyznam szczerze, że jestem mało kreatywna przy wybieraniu pamiątek tak dla innych jak i dla siebie. Oczy kierują ciało w miejsca gdzie znajdują się przedmioty które mi się podobają. Dotykam przymierzam i po chwili już mam taki galimatias w głowie, że nie mam pojęcia co komu kupić bo dla siebie jestem w stanie wybrać przynajmniej dziesięć sztuk garderoby.

W sklepach z pamiątkami przeżywam istny koszmar. Tak wielki jak bogaty jest asortyment. 

Czasami bywa tak, że nawet nie mogę się skoncentrować bo wydaje mi się, że wszystko w sklepie jest zupełnie niepotrzebne. Jednak biznesy funkcjonują co oznacza, że są kupujący którzy znajdują ciekawe rzeczy pośrób tysiąca oferowanych przez sprzedawcę.

Pamiątki z reguły są mało praktyczne i bardzo szybko trafiają do kosza na śmieci w domach obdarowanych. Sombrera zatrzymały mnie na dłuższą chwilę bo ich swoisty urok był nie do odparcia. Musiałam pomacać i przymierzyć. Co z takim przedmiotem zrobić gdy nie ma się podróżniczego pokoju w domu? Nosić tego się nie da na codzień a bal przebierańców zdarza się bardzo rzadko. Odkładam zatem takie cudo i żałuję głęboko, że nie mam pałacu z tysiącem pokojów i kilku garderobianych.

Gdyby przyszło mi ubrać się jak "cowgirl" w odróżnieniu od cowboya to oczywiście wybrałabym te najbardziej kolowe buty a te powyżej... No właśnie co z nimi?

Wszystko kolorowe i gdy przychodzi mi na myśl zakupienie wszystkiego co jest w sklepie z odsieczą przychodzi p. który wyciąga mnie za rękaw jak nieznośne dziecko. 

Z bolącym sercem opuszczam sklep bez ani jednej torby z zakupami. W drodze na parking już z dala od centrum nie mogę się oprzeć pokusie aby nie wstąpić do kolejnego tym razem na piętrze.