Brak kasy na wczasy - cz. 1

Sniegi topnieją i częściej myślimy o upalnym lecie. Okolice Chicago nie mogą pochwalić się urokliwa wiosna. Po zimie przychodzi okres opadów deszczu trwający dwa lub trzy tygodnie, temperatura z dnia na dzień skacze w gore o kilka kresek. Robi się nieprzyjemnie wilgotno i ciepło. Rośliny w tym czasie budzą się ze snu zimowego, rozwijają się paki i zanim się obejrzysz wszędzie dookoła zielono, jest upalne lato. W maju kończy się rok szkolny i wcześnie trzeba planować wakacje. My nie mamy az takiego tempa przystosowywania się do zmian pogodowych i nasza aklimatyzacja przebiega dłużej. Zwykle zbieramy się do wyjazdu po szkolnych wakacjach, jest wtedy luźniej na kempingach.

- To gdzie jedziemy na wakacje? - To pytanie jak bumerang powraca co roku o tej porze.

- Nigdzie, nie mamy kasy. - Odpowiadam zrezygnowana.

- Wiesz, jak nie masz pieniędzy na Mercedesa to wcale nie oznacza, ze nie możesz go mieć. - Słysze nutkę tajemniczości w glosie p. 
- Skoczymy do Nowego Meksyku, nie będziemy szaleć bo tam nawet nie ma gdzie. Tylko lasy, góry i pustynia. Będziemy jak prawdziwi traperzy zdobywający Zachód, dużo nadziei na pieniądze i zdychająca szkapa. - Lepiej bym nie mogla określić naszej sytuacji. Zawsze coś wyskoczy niepożądanego co komplikuje życie. Nie mam zamiaru opisywać zaskakujących nasze konto w banku dni. Mamy trochę luźnej gotówki ale nie można przecież tak na styk planować wyjazdu. 

 - Zobacz, tu wszystko jest wyliczone i wychodzi na to, ze możemy spokojnie jechać. - p. z rozmachem cisnął na stół stertę papierzysk i map. Trochę przesadził z akcentowaniem swojego chwilowego zwycięstwa nad bieda. Huk był taki, ze prawie podskoczyłam na kanapie, później zabiłam go wzrokiem Meduzy i skontrolowałam czy na pewno stół nie pękł. Drewniany to prawda ale nigdy nic nie wiadomo. Papiery i mapy rozsunęły się na cala powierzchnie blatu. Moj ukochany kryształowy wazonik jednym ruchem reki p. przemieścił do kuchni. Wszystko to działo się jak na filmie rysunkowym w przyspieszonym tempie. Podeszłam i patrze gdzie mamy jechać, koncentruje się jedynie na nazwie Nowy Meksyk. Moja wyobraźnia maluje cudowne krajobrazy.
- Mamy sporo mil do przejechania ale potrzeba nam niewiele dolarow aby dojechać tam i z powrotem. Do tego już doliczyłem kempingi, około 40 za każdy dzień, to z lekkim okładem bo będą i tańsze. Jeszcze opłaty za Parki Stanowe i może jakieś muzeum, oto ile nam potrzeba. - Patrze i oczom nie wierze suma wydaje sie do zaakceptowania ale tyle kilometrów to jakby szalony kierowca jeździł dookoła Europy przez miesiąc. 

- Przez 10 dni mamy to wszystko zobaczyć? - Pytam z niedowierzaniem.
- Ojej, półtorej doby za kołkiem aby dojechać do celu i tyle samo na powrót. Odpadają nam trzy dni a siedem mamy na zwiedzanie. Spoko, uda się. - Zawyrokował p.
Przyglądam się baczniej mapie. Widzę, ze sznurek w kieszeni jest zupełnie prosty w porównaniu z wytyczona trasa na te siedem dni odpoczynku. Bedzie fajnie, mam takie przeczucie, my nie potrafimy spedzac wolnego czasu na lezaku. Dobrze, ze auto na gwarancji wiec nie musimy się martwic o ewentualne naprawy. Wiem, ze nie mogę się buntować na odleglosci bo nie ma innego wyjścia gdy chce się coś zobaczyć w tym olbrzymim kraju. Prowiant wyniesie prawie tyle samo co w domu wiec prosta decyzja, jedziemy!!!