Crazy Horse

Najpierw go słychać, potem go widać jak cie wyprzedza a na końcu mijasz go stojącego na poboczu oczekującego pomocy. Taka zagadka przyszła mi na myśl na sam początek, kto odgadnie ma u mnie butelkę szampana.

Black Hills to miejsce gdzie możesz błądzić cały rok odkrywając jego uroki. Góry porośnięte lasem, małe jeziora i rzeki. Ludzi tyle, ze największy samotnik byłby zadowolony z pobytu w tych stronach. To miejsce ma swoja magie przyciągającą tysiące motocyklistów z całej Ameryki w lipcu. Co roku w Sturgis odbywa się zlot harleyowców. Grzechem byłoby tego nie zobaczyć na własne oczy będąc w USA. Zdjęcia dają tylko ogólne pojecie ile ludzi może się zmieścić w jednym mieście i jego okolicach. Nie wymienię liczby bo dokładnie nie wiem ale na mój gust to na pewno za dużo.

Sturgis jest zawładnięte przez motocykle i dla nich to miasto żyje przez dwa tygodnie. Sa dosłownie wszędzie i dźwięk (czytaj hałas) ich silników wprawia w wibracje twoje ciało w ciągu dnia i nocy. Tak na marginesie to sklepy spożywcze w tym czasie są wymiecione z artykułów nadających się do jedzenia i z trudem zaopatrzyliśmy się w (nie) to co potrzebowaliśmy. Za to sklepy z pamiątkami uczestniczą w wyścigu cen. Wszystkim wiadomo, ze jak stać kogoś na motocykl za 25 tys. dolarów to zalicza się on do bogatszych niż przeciętniak. Z myślą o najeździe "dzianego" towarzystwa sklepikarze przygotowują najwymyślniejsze wyroby. Sa cacka, ze aż trudno od nich oko oderwać ale gdy spojrzysz na cenę to wydaje ci się, ze dodatkowe zero zostało dopisane specjalnie na ta okazje. Nie jestem specjalistka od indiańskiej garderoby lub biżuterii ale orientuję się, ze takie rzeczy jak w Sturgis można spokojnie kupić za polowe ceny bez zbytniego targowania się w lombardach małych miast. Właśnie tam na uboczu szlaków turystycznych spotkałam wyjątkowej urody egzemplarze. 

 Historia powstania pomnika sięga roku 1948 i chwyta za serce gdy dowiadujesz się, ze projektantem i pierwszym wykonawca był Korczak Ziolkowski. 

 Gigantyczne przedsięwzięcie powstaje z prywatnych funduszy. Dla latwiejszego zrozumienia jak wielka jest ta rzezba wspomne, ze po wyciagnietej rece jezdza ciezarowki!!!

Niedaleko, aby Crazy Horse nie był jedyna atrakcja tego terenu powstała skalna rzeźba przedstawiająca głowy czterech prezydentów. 

Totalny plagiat pomysłu ale za to szybko ukończony za państwowe pieniądze. Wszystko lśni na wysoki połysk, począwszy od amfiteatru, poprzez piętrowy parking a kończąc na alei z kolumnami symbolizującymi stany Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Wszystko wygląda OK lub tylko OK, brak tu duszy w tym gigancie na pokaz. 

Byłam, widziałam, ale i tak pamiętam Crazy Horse. Z ulga spędziliśmy dwie noce gdzieś w lesie z daleka od cywilizacji, małe jeziorko nad którym obozowaliśmy nie widziało człowieka cywilizowanego przez dłuższy okres. To co kiedyś czytałam w książkach o Indianach i ich życiu raptem stanęło przede mną jak wyjęte z bajki a jednak rzeczywiste.

- Mapa nie kłamie tam musi być jezioro. - Słowa p. starały się nagiąć rzeczywistość do jego wizji. Pewnie jest ale nie ma drogi. Jedziemy posługując się brakiem zdrowego rozsądku poprzez zarośla, krzewy i małe drzewka. Zgrzytanie gałęzi po karoserii auta układa się w znana mi już piosenkę pt: "Świadomie niszczę swój dobytek". Dzisiaj właśnie dopisujemy kolejna zwrotkę z zimna krwią i bez śladu żalu. 

Rozwiązanie zagadki nie powinno być trudne, jest to motocyklista na Harley-Davidson.