Miasteczko Taos

  Tak wygląda klasyczny wjazd na ranczo. Z reguły pod poziomym balem wisi nazwa w stylu „J Ranch” albo inna. Tutaj urzekły mnie postacie 30 kowbojów z których każda wydaje się inna, bardzo ciekawy element zdobniczy. Brak bramy nie jest zaproszeniem do wizyty ale ostrzeżeniem przed wejściem na rozległy teren aż po horyzont. Niektóre rancza są tak ogromne, ze przeskakując przez płotek z drutu kolczastego można spokojnie spędzić weekend albo dwa bez wiedzy właściciela. Przestrzegam jednak przed takowym beztroskim i bezmyślnym zachowaniem bo iluż to kowbojów z tych 30 ma taki wspaniały charakter jak ja i wybacza wszystko? Jeszcze jedna przestroga, widziałam w Texasie ukryte kamery w drzewach monitorujące okolice wjazdu i dróg, dobrze ukryte i prawie niewidoczne. Miały być niewidoczne w zamyśle ale wprawne oko opisującej swe przygody jest w stanie dostrzec dużo a czasami zbyt dużo aby było wspaniale.

 - A co to do jasnej ciasnej! Kontrola celna? - O tym, że to korek na pustynnym terenie Nowego Meksyku nikt z nas nie pomyślał gdyż takie rzeczy nie zdarzają się w Stanach gdzie zagęszczenie dzikich zwierząt jest większe niż ludzi. Zainteresowanie zaistniałą sytuacją udzieliło się nie tylko nam bo jak widać na zdjęciu kowboj w białym kapeluszu już stał poza swym pojazdem gotowy chwycić za colta.

Już wiadomo, ze ten kraj może oczarować i zaskakiwać. Jadąc gęsiego w długim sznurku pojazdów, gdy wreszcie ruszyliśmy, znów zobaczyliśmy nietypowy znak drogowy. Wcześniej był ten z UFO porywającym krowy a tutaj proszę zwrócić uwagę na gościa z chorągiewką który staje na głowie aby kierować ruchem. I jak tu nie zakochać się w Nowym Meksyku?

Co się dzieje nie wiadomo, auta przed nami, auta za nami, auta na poboczu zainteresowanie rosło w postępie geometrycznym i o mało co przegapilibyśmy sławną rzekę Rio Grande. Ledwo zanotowałam w pamięci, ze przejeżdżamy przez most nad głębokim kanionem bo ze strony kierowcy nic nie widziałam, musiałam zwracać uwagę na to co na drodze i w jej bezpośrednim sąsiedztwie. O tym aby zatrzymać się i popatrzeć sobie chociaż przez krotką chwile nie było mowy bo most popadł w posiadanie ekipy filmowej.
Kupa sprzętu filmowego oraz poprzewracane pojazdy wskazywały, że kręcono tu ostrą scenę pościgu a może nawet skok autem na drugą stronę kanionu. 
- Nie widzę tu ani jednej gwiazdy, chyba już po wszystkim, ani jednej gwiazdy. - Zrozpaczony p. wiercił się na swym fotelu gotowy do foto agresji w stosunku do znanej osoby ze srebrnego ekranu. 
- Nie widzisz ani jednej G W I A Z D Y? - Wysyczałam przez zaciśnięte zęby akcentując każdą literę w ostatnim słowie. 
- No kurczę nie. - p. spojrzał na mnie zdezorientowany swą ślepotą i pewnie wściekły, że to ja ją widziałam. Uniosłam brodę do góry, wyciągnęłam szyje na wzór żyrafy co niestety kiepsko mi wyszło, podniosłam okulary przeciwsłoneczne ponad czoło i powłóczystym wzrokiem a'la Marilyn Monroe spiorunowałam robaka siedzącego po mojej prawej stronie. Wyraz zagubienia na twarzy p. powolutku w miarę pojmowania wyraźnej aluzji zmieniał się na rozbawiony.  
- Jedną to nawet znam osobiście. - Zachichotał szpetnie jak Leprechaun. - Ale nie załapała się do tego filmu. - Dodał już zupełnie spokojnie.

Wreszcie po niespodziewanych atrakcjach dojechaliśmy do samego Taos. Miasteczko to raczej niż miasto i nawet nie zaszczyciliśmy go przystankiem na kawę. Tutaj wszystko w normie jak powinno być w Nowym Meksyku. Dużo zdecydowanych kontrastowych i pastelowych kolorów, elewacje jakby z piasku lub gliny kładzione ręką pijanego murarza czyli książkowe adobe. Lubie ten styl a przede wszystkim ciepłe kolory które jakby zapraszały na lampkę wina do kawiarni lub na zakupy do sklepu.

Cienie zaczęły się wydłużać niebezpiecznie dając znak, że już najwyższa pora na poszukanie miejsca na nocleg. Znając nasze wybrzydzanie na usytuowanie pola namiotowego i wyszukiwanie idealnego miejsca na namiot czułam coś złowieszczego w powietrzu, coś co zakłócało spokój wakacyjnej wycieczki. Siódmy zmysł mnie nie zawiódł bo rzeczywiście spokojna noc stanęła pod znakiem zapytania gdy padł wybór; śpimy na piachu czy ahoj przygodo. O tym właśnie już wkrótce.