W kamieniu wyryte.

 Zatrzymaliśmy się na chwilę w naszym pościgu za ładnymi widokami. Tutaj akurat oddalone od nas skały dawały złudzenie przebywania gdzieś "nie wiadomo gdzie". 

Przestrzeń i dzikość cofnęły p. o kilkaset wieków i jako pierwszy człowiek na Ziemi zaczął tworzyć pierwsze zapiski.

 Będąc na tyle daleko od niego, że nie widziałam co skrobie na skalnej tablicy zainteresował mnie jego zadumany wyraz twarzy i dalekie spojrzenie w poszukiwaniu natchnienia. 
- Co skrobiesz?  - Zapytałam.

- A, nic takiego. - Jednak coś musiało być interesującego w tekście lub rysunku bo p. zdawał się być pochłonięty pracą bez końca. Przestała mnie zajmować kamienna pustynia i podeszłam do myślącego człowieka pierwotnego. - Tworzę siedem przykazań dla każdej żony tego Świata.
- Czy wzorujesz się na mnie czy na sobie?

Dwa pierwsze grzechy główne każdej żony poszły mu jak z płatka ale zadumał się nad kolejnymi i o dziwo poddał się nie pisząc dalej. Dawno tak się nie uśmiałam gdy przeczytałam tekst. Zamiar spalił na panewce i reszta punktów albo przykazań pozostała w sferze domysłów zarówno płci brzydkiej jak i tej pięknej. Zabrałam mężowi skalną księgę i do dziś wożę ją w samochodzie. Leży sobie za moim fotelem i ilekroć kładę tam jakieś zakupy to uśmiecham się bo jak nie można być zadowoloną gdy tylko dwa życzenia albo zastrzeżenia ma mąż do żony.