1

czwartek, 7 stycznia 2016

Osiemnaście tysięcy hektarów.

 Od samego rana starannie wcierałam krem ochronny aby wczorajsza opalenizna nie zamieniła się dzisiaj w czerwone poparzenie. Zamiast prawie plażowego ubioru którym skąpo okryłam ciało dnia wczorajszego, dzisiaj jedynie dłonie zostały nieosłonięte.
Krytyczny wzrok małżonka nie uszedł mej uwadze więc uprzedziłam jego zapewne zjadliwą uwagę na temat mojego ubioru. 
- Tak właśnie kobiety dwieście lat temu zdobywały dziki Zachód. - p. uśmiechnął się i zaakceptował moją decyzję ale nie mógł powstrzymać się przed kląśnięciem niedowierzania.
Pierwsze kroki w dniu dzisiejszym skierowaliśmy w kierunku gdzie zakończyliśmy dzień poprzedni.
p. rwał do przodu jak oszalały koń, że ledwo mogłam za nim nadążyć. Wreszcie znaleźliśmy miejsce które poszukiwaliśmy od tak długiego czasu. Skałki znajdujące się w naszej bliskości wręcz nas oczarowały. Po prostu biegaliśmy od jednej do drugiej jak w ukropie. 
18000 hektarów takich widoków! Kiedy i w jaki sposób można to zwiedzić? Nigdy, to przestrzeń nie do ogarnięcia umysłem a na pewno nie do zwiedzenia piechotą w ciągu jednego dnia.
Szukamy skałki wielkości człowieka z "czapką" w krztałcie skrzydła. Rozglądając się dookoła zrodziło się zwątpienie w trwałość tych filigranowych konstrukcji i może skrzydło zsunęło się tak jak inne i poszukujemy dawno już nieistniejącej formacji.
Sowa mogłaby pozazdrościć nam zdolności obracania głowy na karku bez śmiertelnego urazu kręgosłupa. Co jakiś czas któreś z nas odnajdowało ciekawe miejsce. 
Nie zważając na przeszkody i odległości odwiedzaliśmy każdą skałę zasługującą na obejrzenie jej z bliska. Łabędziodaktyl widziany z daleka poczekał na nas łaskawie aby podziwiać jego urok z bliska. Zupełnie abstrakcyjne skojarzenie z prehistorycznym latającym stworem pasowało nam najbardziej.
Oj byli tu ludzie i o czymś bardzo ważnym zapomnieli. Zapomnieli zadbać o usunięcie śladów swej bytności bo właśnie takiego widoku nie spodziewaliśmy się w tym miejscu. Prawdopodobnie człowiek jest istotą myślącą ale trudno w to uwierzyć gdy widzi się coś tak ohydnego.
Nie dbaliśmy o przemijanie czasu i o to, że już niedługo powinniśmy zacząć wracać. Odkryliśmy takie wspaniałe miejsce które zatrzymało nas na tyle długo, że słońce zaczęło się chylić ku zachodowi a chmury prawie całkowicie przesłoniły chabrowe do tej pory niebo.
p. zupełnie stracił głowę na widok kolejnej kolekcji skrzydeł. Strome podejście to nie problem, pionowa ściana na drodze też nie problem. On swoją drogą, ja swoją na wyścigi podążaliśmy do kolejnego figla przyrody.
Dopiero po pięciu godzinach zrobiliśmy odpoczynek. Z torebki wyjęłam wysoko kaloryczne batony i dwie butelki wody. Ulżyło mi i raptem okazało się, że torebka jednak może ważyć o dwa kilogramy mniej.
- Czy któreś z tych skrzydeł jest tym poszukiwanym od lat? - Miałam zupełny galimatias w głowie i zapomniałam jak wyglądała skała oglądana na zdjęciu w komputerze dnia poprzedniego. 
- Niestety ale nie. - Smutno oznajmił p.. - Ale nie przejmuj się tym zbytnio. Zobaczyliśmy tyle zaskakujących widoków, że już nie pragnę więcej. - Lekko mnie zaskoczyło takie stwierdzenie. - A ponad wszystko chcę znaleźć się już w hotelu. Nogi mi za chwilę odpadną, jestem wykończony. Poddaję się, przegrałem, zostałem pokonany ale jestem zadowolony. 
- Nie przejmuj się tym zbytnio. - Musiałam się odgryźć. - Dopilnuję abyśmy przyjechali tu za jakieś dwa lata i wtedy znajdziemy to wymarzone skrzydło. 
- Dobrze niech tak będzie. - p. uśmiechnął się i spojrzał w stronę gdzie prawdopodobnie stało nasze auto. - Prowadź do domu. - Dodał i wskazał prostą drogę powrotną.

29 komentarzy:

  1. Piękno tego " kawałka " świata jest fascynujące. Oglądam Wasze wyprawy jak dziecko z otwartą buzią:-) Pozdrówki i szacun!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie przypuszczałam, że tak luźno porozrzucane kamienie są w stanie mnie zauroczyć na tak długi czas.
      Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  2. Na 5 i 6 zdjeciu kamienie wygladaja, jakby unosily sie w powietrzu. Doprawdy niezwykle sa te skalne formacje, ma sie wrazenie, jakby to byly skaly o roznej strukturze i roznym stopniu podlegania erozji. Piekne!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przebywając tam już sami nie wiedzieliśmy w którym kierunku iść i na co patrzeć. Można dostać pomieszania zmysłów.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  3. Wow, taki widok jest jak bardzo głęboki oddech, wypełnia taką uspokajająca energią, niesamowite ....
    Dobrze zrozumiałam, że to bardzo nietrwałe? A jak nazywa się ten obszar?
    Pozdrówka cieplutkie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziwne to miejsce znajduje się w Nowym Meksyku i ukrywa się pod nazwą Bisti/De-Na Zin. Teren tam jest faktycznie niestabilny i pełen dziur i małych jaskiń.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  4. Niesamowite miejsce :)) Skały mają w sobie coś wręcz magicznego :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zwykłe kamory a zaskakują urodą. Nie sposób zobaczyć wszystkich czego bardzo żałuję.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  5. Podziw i szacun za wspinanie i fotografowanie z różnych stron tych skrzydeł, członków, bajkozwierzów nie do nazwania. I ten ogrom, który potwierdza to amerykańskie stwierdzenie "U nas wszystko jest największe":-)
    Dziękuję, że się z nami tym podzieliłaś i ja, siedząc w fotelu, mogę chociaż na ekranie, podziwiać i zachwycać !!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Podróżowanie w fotelu ma wiele zalet. Wiem coś o tym bo rownież podglądam innych podróżujących po świecie.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  6. Co za cudowne widoki, skałki niesamowite z ogromną przyjemnościa obejrzałam zdjęcia szczególnie w dużej rozdzielczości.

    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nieskromnie się przyznam, że specjalnie dla ciebie zamieszczam te duże zdjecia:))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  7. Zachwyconam:) Chciałabym to zobaczyć. Niezwykłe są te skały!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Takie dziewicze i odległe zakątki mają swoją niepowtarzalną atmosferę i zawsze zachwycają.
      Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  8. Niesamowite!! Ale to musiało być przeżycie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj było, było aż podzieliłam je na dwie części. A to nie koniec bo obiecałam sobie kolejną wizytę za kilka lat.
      Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  9. To były widoki nie do zapomnienia! Fantastyczne te skały. Nigdy niczego podobnego nawet nie widziałam! W zyciu świetne są takie chwile czystego zachwycenia!:-))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gdy zobaczyłam te skrzydła to byłam w szoku, że coś takiego istnieje. Dopiero po czasie przyszedł zachwyt. Najgorsze bylo to, że nie wiadomo było gdzie kryją się najładniejsze skały.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  10. Powiem szczerze, za nic bym tam nie polazla, ale ogląda się wspaniale!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gdybyś byla tam ze mną to gwarantuję ci, ze polazłabyś za mna wszędzie:))))
      Pozdrawiam:)

      PS. Teresa z Australii na razie milczy:(

      Usuń
  11. Coś niesamowitego. Co je tak ukształtowało?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiatr, deszcz, zmienna temperatura i milion lat spowodowały, że skały mają skrzydła:)
      Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  12. Niesamowite!!!! I wiesz, podziwiane z pewnej odległości dają większe możliwości bajkowej interpretacji swego kształtu. Dzięki za tę wycieczkę.
    Serdeczności;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ze skałami jest tak jak ze mną. Na zdjęciach najlepiej wyglądają z daleka:))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  13. Na mnie najwieksze wrazenie zrobilo zdjecie ogromnej przestrzeni skalnej, takie ujecie z daleka i pan p. taki malutki. Oto wlasnie my ludziki i wszechswiat. Ciekawe miejsce, ale dla mnie tez przerazajace.
    Zauwazylam ze Zielona Zabka - Ce pyta o mnie, wiec odwiedze ja. Teresa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też lubię to zdjęcie. Skały po horyzont i my tacy malutcy a panoszymy się na Ziemi niczym olbrzymy.
      Zielona Żabka zauważyła Twój komentarz na moim blogu stąd ten apel do ciebie:))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  14. Niewiarygodnie piekne te skały! Przyroda jest najwspanialszym architektem!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się z Tobą, ale co się tam nachodzilam aby o tym się przekonać to już nie wspomnę:))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  15. minęło tyle lat, Ty nadal zwiedzasz świat, a ja w 4 ścianach...buuuuu handbikerka

    OdpowiedzUsuń