Spanie w Montanie

Nasze plany zapowiadały dość krotki przejazd do Wyoming i tam nocleg nad znanym nam jeziorem. Podkreślam, ze byliśmy w tym miejscu już dwa razy i dlatego je wybraliśmy. Już nam się widziała kąpiel, ognisko i odpoczynek a okazało się, ze nie mogliśmy znaleźć drogi dojazdowej. Mieliśmy komputer z dokładnymi mapami i GPS. Wszystko było jak należy tylko drogi nie było. Jak to możliwe nie mam pojecia. P. toczył piane jak wściekły pies, warczał bluźnił i jeździł jak wariat. Po dwóch godzinach wylądowaliśmy na drodze prowadzącej w kierunku domu. ☹

Zatrzymaliśmy się aby chwile odsapnąć. Dwa papierosy p. wypalił w ciągu minuty. Chodził dookoła samochodu jak lew w malej klatce. Widać trochę ruchu na świeżym powietrzu uspokoiło jego nerwy i zaczęliśmy po raz kolejny studiować mapę. Ku mej uciesze zrezygnowaliśmy z dalszego poszukiwania i pojechaliśmy w stronę Montany.

Zupełnie na wariata wybraliśmy jakieś jezioro daleko od naszego wytyczonego celu i okazało się, ze warto było dać się poprowadzić ślepemu losowi. Nie można robić czegoś na sile jak nie wychodzi. Nie mogliśmy znaleźć jeziora w Wyoming to będzie jezioro w Montanie. Ślepy los okazał się rzeczywiście ślepy bo miejsce do którego o dziwo dojechaliśmy bez problemu okazało się ładne ale niegościnne. Już po drodze zaczął padać deszcz z kilkoma przerwami. 

Trafiliśmy na jedna z nich w czasie rozbijania namiotu, nie padało ale za to wiało. Druga noc zapowiadała się burzowo jeżeli nie huraganowo. Znaleźliśmy jednak wyjście by namiot nie zamienił się w latający dywan i umiejscowiliśmy go pod dachem obok piknikowej ławki. 

Przywiązaliśmy namiot gumami bo o śledziach nie było mowy, betonowa podłoga nie pozwalała na to. Od drugiej strony zrobiliśmy prowizoryczna ścianę aby wiatr nie hulał z taka silą. Pomysł okazał się idealny na ta pogodę bo noc rzeczywiście była niespokojna a deszcz ustał dopiero nad ranem. 

☺