Koniec Świata?

Znów rozmawialismmy na rożne tematy ze znajomymi, nie wiem kto rzucił temat rok 2012. Zaczęło się potwierdzanie niepotwierdzonych teorii o końcu świata. Nie wiem po jak długiej dyskusji został tylko jeden rozmówca. To nasz długoletni znajomy, którego szybciej opuszcza humor niż apetyt. Tak się zdarza, ze utrzymujemy znajomości pomimo tego, ze jesteśmy jawnie wykorzystywani. No pomińmy już te szczegóły, przyznam się ze wstydem, ze mamy takiego znajomego, który pewnie myśli, ze jest przyjacielem naszej rodziny. Koniec, kropka. Rozmawialiśmy o tym i owym. Do końca jeszcze można by pisać bez końca ale sedno sprawy to samo przetrwanie po końcu świata. Już w czasie rozmowy z wszystkimi uczestnikami naszej dyskusji ustaliliśmy , ze koniec świata to nie tylko zalanie lądów, zmiana magnetyzmu ziemi i tysiąc innych zagład. Krotko mówiąc nie wszyscy zgina na raz i tylko od samych nas zależy czy współpracując z innymi, którzy przetrwali totalna zagładę ludzkość nie wyginie.

Darek ma apetyt jak szwadron albo jak armia zgłodniałych wietnamczykow. Darek je wszystko. Darek je dużo. Darek je bardzo dużo. Mam taka wrodzona złą cechę, ze jak gość w dom to Bóg w dom, skąd to się wzięło, no skąd?. Gotuje w miarę dobrze i mam nadzieje, ze smakuje to moim domownikom. Wiem, ze chce być chwalona za obiad czy kolacje i nawet domagam się tego czasami abym czuła się spełnioną w kuchni, której nie nawidze i chyba nigdy nie polubię. Gdy już wpadnę na tereny “mojego królestwa” to gotuje jak bym chciała nagotować dziś na cale przyszłe życie. Już wiecie jaki jest efekt mojego pobytu w kuchni, pełne gary jedzenia, którego nikt po dwóch dniach nikt nie chce nawet tknąć. Wcale się nie dziwie, jak długo można jeść najpysznia potrawę jaka byłam w stanie stworzyć w danym dniu. Powracam do Darka, wpada do nas czasami i zawsze się rozgląda dookoła, już do tego się przyzwyczaiłam choć na początku było mi nie swojo bo myślałam, ze on patrzy czy jest w miarę czysto w moim domu. On rozgląda się czy przypadkiem nie stoi gdzieś cokolwiek do zjedzenia. Teraz już wiem ale wcześniej byłam skrepowana. Darek chce jeść bez względu na porę dnia i nocy. Skoro przychodzi to wymaga karmienia. Teraz gdy rozmowa, tyko z nim, o przetrwaniu po totalnym kataklizmie skierowała się o wspólnym działaniu tych, którzy przetrwali i o tym, ze należałoby dzielić się z bliźnim nawet ostatnim okruchem chleba to jego słowa nie docierały do mnie. Chociaż kasy mu nie brakuje woli być zapraszany niż zapraszać. Któż nie chciałby żyć w takim raju. Ciarki przeszły mi po plecach gdy powiedziałam, ze ci którzy przeżyją będą mieli problemy z żywnością. Zrozumiałam, ze Darek mnie zje........(bo mój chlop jest za stary).