Witam Cie droga przyjaciolko. Gdy spojrzalam na zdjecie zamieszczone w swoim ostatnim poscie to nieodparcie na usta cisnely mi sie slowa "jestem bardziej zielona niz Zielona". Juz przez duzszy czas ne mam od ciebie wiadomosci i chcialabym znow cie powitac na wiecznie zywej niwie blogow.
Obiecalam ci kwiaty magnolii jak tylko rozkwitna w okolicach Chicago. Po zamieszczeniu kolejnego postu na moim blogu wybralam sie natychmiast na wycieczke w poszukiwaniu tajemniczych kwiatow.
Wykradlam nowy aparat p. i pomknelam w zupelnie niezamierzonym kierunku. Udalo sie i popatrz, ze dla ciebie zakwitly magnolie. Urzekaja mnie swoja odwaga i zbuntowaniem przeciw ustalonym standardom, rozkwitaja zanim liscie pojawja sie na lodygach drzew. Wiem, ze za chwile Ty zakwitniesz swoim subtelnym piorem i nie bede juz musiala czekac na twoj kolejny post.
Pozdrawiam i czekam.
Ataner
Powinnam sie uczyc od tych kwiatow sily... bede sie uczyc .-)
OdpowiedzUsuńAniu, Ty jestes silna i madra kobieta. Wierze w to ze, poradzisz sobie ze wszystkim.
OdpowiedzUsuńDziekuje za pamiec o mnie.Nic mi nie jest.Przytloczyl mnie nadmiar obowiazkow.Magnolie sa sliczne.Nie wiem czy wiesz ale taka nazwe mial moj pierwszy blog....kwiat-magnolii.Jeszcze raz z calego serca dziekuje.
OdpowiedzUsuńzielona
Wiem, pamietam, czytalam i dlatego te magnolie.
OdpowiedzUsuńAtaner! kocham magnolie od zawsze! wypatrywałam wiosną na Pl. Trzech rzyży w Warszawie ich kwiatów. To niezwykle piękny widok, gdy nagie kwiaty pokrywają drzewo bez liści. Joter
OdpowiedzUsuńMagnolia to swiadectwo nowego zycia. Czasami przejawia sie w dziwnej formie. Akceptuje takie odstepstwa od utartych pogladow i kocham magnolie, pozwalaja spojrzec na swiat z innej strony. Tej tajemniczo cudownej. Ataner.
OdpowiedzUsuń