Demony na sprzedaż.

Petronela wpadła jak zwykle na parę chwil bo akurat robiła zakupy w mojej okolicy. Możliwe, ze tylko tak powiedziała ale nie miałam zamiaru sprawdzać. Opowiadała o Świętach i o tym jak jest zabiegana, ze ledwo na nogach stoi.
- Przyjadę na kawę to się trochę zrelaksuje. - Oświadczyła nie czekając na moja odpowiedz. Jak zwykle nie mogłam nic powiedzieć bo potok jej nieprzerwanych slow nie miał końca. Otworzyłam drzwi i wpuściłam ja do środka. Z telefonem przy uchu weszła do mojego domu ciągle rozmawiając ze mną. Ja na jej widok rozłączyłam się co widocznie uszło jej uwadze. Petronela przywitała się ze mną nie odrywając telefonu od ucha. 
- Dobrze, ze cie widzę. - Wypaliła jakbym niespodziewanie spadła z nieba przed jej nosem.
- Czy wiesz, ze chcą mi sprzedać demony. - Powiedziała bardzo wzburzona. Musiałam mieć głupią minę bo dokończyła gestykulując wolna ręką.
- No klikam i na internecie są demony na sprzedaż.
- Co? - Spoglądałam na nią z obawa o stan jej umysłu.
- Wszędzie. Nic nie widać na początku tylko demony i demony, nie zauwazylas! - Była bardzo poruszona.
- Zrobię kawę. - Raptowny w tył zwrot i uciekłam do kuchni. Gryzłam wargi do bólu aby nie śmiać się jej w twarz. Chyba oszalała. Pomimo moich częstych ostrzeżeń internet jednak pomieszał jej w głowie. Moja kuchnia jest połączona z living room i ucieczka na nic się zdała bo i tak słyszałam jej utyskiwanie. 
- Włączam internet idę na moje bloki...
- Blogi, Petronela B-L-O-G-I.
- Oj, czepiasz się co za różnica. - Machnęła ręką i kontynuowała swój monolog. - Przecież wiesz o co mi chodzi. 
- Właśnie nie bardzo.
- To ty nie masz internetu? - Gdybym nie była na nią uodporniona to już bym dawno siedziała we wiezieniu za morderstwo z premedytacja i za znęcanie się nad zwłokami mojej koleżanki.
- Gdzie do jasnej cholery widzisz jakieś diabły na internecie, postradałaś zmysły czy jesteś pijana bo ja jakoś nie mogę zrozumieć o co biega. 
- Jakie diabły, Ataner, ty wcale mnie nie słuchasz. Demony. - Petronela wrzasnęła jak oparzona.
Moja lewa ręka zacisnęła się na uchwycie szuflady w której mam zestaw noży, od małego do obierania owoców do rzeźnickiego tasaka. Zabije małpę za chwile to jest pewne. Choć przyzwyczajona do jej dziwactw jednak nie wytrzymywałam tego steku bzdur.
- I co na internecie są demony? - Zapytałam tak zupełnie spokojnie jakby opowiadała o kaszance.
- A co nie widziałaś? Teraz wszędzie są reklamy i nic tylko gonisz myszą aby w nie nie wcelować. - Otworzyłam szufladę z zastawa stołową i zamiast widelca, którego powinnam wbić jej w język, wzięłam dwie łyżeczki do kawy. Reka mnie niepokojąco swierzbiła aby chwycić za coś ostrego. 
- Reklamy czy diabły? 
- No przecież, ze reklamy. Tłumaczę ci przez pół godziny a ty nic nie rozumiesz. Idę na bloka...
- Bloga. - wtrąciłam bez przekonania.
- ... i na samym początku chcą mi sprzedać demony albo odkurzacz. Po jaka cholerę mi odkurzacz z Polski. - Nie zauważyła, ze ja poprawiłam.
- Chyba chodzi ci o domeny.
- A co ja mowie? Przecież, ze demony.
- Demon to zło, to jakby synonim diabla, szatana, rozumiesz? Domeny to - tu się zastanowiłam na chwilkę aby znaleźć jakieś proste wytłumaczenie tego słowa ale nic rewelacyjnego nie przychodziło mi do głowy - domeny związane są z internetem to ...
- No przecież o tym mowie, ze są na internecie i zamiast czytać to musisz najpierw je skasować. Tak mnie to denerwuje, ze za chwile przestane je czytać.
- Co? Blogi czy reklamy? - Próbowałam wyprostować łyżeczkę do kawy, którą przed chwila zgięłam. 
- Czy ciebie te reklamy nie wkurzają? Kto na tym robi pieniądze i po co to wszystko?
- Blog to jakby cześć jego właściciela i robi co chce. - Cała się trzęsłam ale głos miałam spokojny.
- No nie mów mi, ze jak ktoś sprzedaje konta bankowe to ty je kupisz, przecież to jest bez sensu. - Bez sensu czy z sensem ale juz nie chcialam sie w to wciagac.
   Skończyłam kawę wcześniej niż zamierzałam i w czasie naszej rozmowy polegającej głownie na słuchaniu Petroneli zastanawiałam się nad słusznością umieszczania reklam na blogach. Fakt, faktem, ze "wolnoć Tomku w swoim domku" ale czy to nie przesada? Trochę racji jest w oburzeniu Petroneli bo i ja czasami mam dość demonów.